W dzisiejszych czasach słowa "recesja" i "depresja" są często wymieniane. Sondaż przeprowadzony w kwietniu 2020 roku przez organizację Gallup wykazał, że 42% Amerykanów uważa, że gospodarka amerykańska znajduje się w recesji, a 30% - w depresji. Która z nich jest prawdziwa?
Wielu z nas może nie znać definicji recesji i depresji, a także różnic i podobieństw między nimi. Zapraszamy do zapoznania się z podstawowymi informacjami na temat spowolnienia gospodarczego i roli, jaką odgrywają w nim metale szlachetne.
Według Banku Rezerwy Federalnej w San Francisco, dziennikarze często opisują recesję jako dwa kolejne kwartały spadku kwartalnego produktu krajowego brutto (PKB) skorygowanego o inflację. PKB stanowi wartość towarów i usług wytworzonych przez gospodarkę amerykańską.
Krajowe Biuro Badań Ekonomicznych definiuje okres spadku nieco inaczej. "Recesja to znaczny spadek aktywności gospodarczej w całej gospodarce, trwający dłużej niż kilka miesięcy, zwykle widoczny w realnym PKB, realnych dochodach, zatrudnieniu, produkcji przemysłowej i sprzedaży hurtowo-detalicznej" - zauważa Biuro. "Recesja zaczyna się tuż po tym, jak gospodarka osiąga szczyt aktywności i kończy się, gdy gospodarka osiąga swój szczyt. Pomiędzy szczytem a dołkiem gospodarka znajduje się w fazie ekspansji.
Wielka Recesja, która trwała od grudnia 2007 do czerwca 2009 roku, jest najnowszym przykładem recesji
w Stanach Zjednoczonych.W tym momencie była to największa recesja od czasów II wojny światowej. Podczas Wielkiej Recesji spadł PKB, wzrosła stopa bezrobocia, gwałtownie spadły ceny domów, a wartość netto amerykańskich gospodarstw domowych i organizacji non-profit zmniejszyła się z 69 bln USD w 2007 roku do 55 bln USD w 2009 roku.
Według Banku Rezerwy Federalnej w San Francisco nie istnieje standardowa definicja depresji. Najprościej rzecz ujmując, jest to zazwyczaj bardziej dotkliwa recesja.
"Powtarzają się okresy, w których realny PKB spada, czego najbardziej dramatycznym przykładem jest początek lat 30. ubiegłego wieku. Okresy takie nazywamy recesjami, jeśli są łagodne, lub depresjami, jeśli są poważniejsze" - pisze N. Gregory Mankiw w swoim podręczniku makroekonomii.
Oficjalną deklarację recesji lub depresji wydaje zespół członków Narodowego Biura Badań Ekonomicznych, choć zwykle potrzeba od 6 do 12 miesięcy, aby zespół wydał taką opinię.
Wielki Kryzys, który trwał od 1929 do 1939 roku, jest najbardziej niszczycielskim załamaniem gospodarczym w historii uprzemysłowionego świata. Początek Wielkiego Kryzysu wyznaczył krach giełdowy w 1929 roku. W następstwie krachu upadły banki, wydatki konsumpcyjne spadły, wzrosło bezrobocie, wzrosła liczba egzekucji z nieruchomości i zwiększyła się liczba bezdomnych. W pewnym momencie prawie 25% amerykańskich pracowników pozostawało bez pracy.
O recesji i depresji należy myśleć jak o kuzynach gospodarki. Mają pewne wspólne DNA, ale nie są do siebie podobne. Oto cztery kluczowe czynniki, które je odróżniają:
Należy jednak pamiętać, że nie istnieje podręcznikowa definicja depresji. Należy jednak pamiętać, że nie istnieje podręcznikowa definicja depresji. Dlatego pewien okres czasu może być uznany za depresję, ale może nie odpowiadać idealnie wcześniej wymienionym kryteriom.
Recesja i depresja różnią się od siebie, ale są ze sobą powiązane. W obu przypadkach mamy do czynienia z boleśnie długimi okresami problemów gospodarczych, w tym spadkiem PKB i wzrostem stopy bezrobocia.
Ponadto recesje i depresje zwykle następują po boomach gospodarczych. Oba rodzaje spowolnienia gospodarczego powodują spadek inwestycji biznesowych i wartości akcji.
Z historycznego punktu widzenia, metale szlachetne odnotowywały zyski podczas recesji i depresji.
Na przykład, w czasie Wielkiej Recesji w latach 2007-2009, złoto osiągało lepsze wyniki niż rynek akcji. Cena złota rosła dość stabilnie od grudnia 2007 r. do lipca 2011 r., po czym nastąpił spadek do stycznia 2016 r., a następnie ponownie zaczęła rosnąć. W wielu przypadkach posiadacze aktywów szukali złota jako bezpiecznej przystani, by uniknąć burzliwego rynku akcji.
Po Wielkiej Recesji cena złota wzrosła. Na przykład od czerwca 2009 r. do września 2011 r. cena wzrosła o 86%.
Podobna trajektoria rozwoju złota miała miejsce na początku Wielkiego Kryzysu, gdy jego cena wzrosła z 20,67 USD za uncję w 1929 r. do 35 USD za uncję w 1934 r. - kiedy to prezydent Franklin D. Roosevelt ograniczył prywatne posiadanie niektórych form złota. Cena złota pozostawała względnie stabilna aż do 1971 roku, kiedy to prezydent Nixon zakończył standard złota i wymienialność dolara na złoto.
"Wzrost ceny złota może być sygnałem, że gospodarka boryka się z problemami. W rezultacie, w czasach kryzysu lub inflacji, wielu posiadaczy aktywów zwraca się ku złotu, by chronić swój kapitał" - podaje Amerykańskie Biuro Statystyki Pracy (U.S. Bureau of Labor Statistics).
Z historycznego punktu widzenia, srebro, ze względu na swoją atrakcyjność jako bezpiecznej przystani, jest również świadkiem wzrostów cen w czasie recesji i depresji. Na przykład w czasie Wielkiego Kryzysu cena srebra spadła od końca 1929 r. do początku 1933 r., a następnie utrzymywała się powyżej tego poziomu przez resztę okresu dekoniunktury.
Metale szlachetne są sprawdzoną bezpieczną przystanią w czasach zawirowań gospodarczych - recesji, depresji i innych.
Jużdziś zadzwoń do U.S. Money Reserve, aby uzyskać aktualne ceny złota, srebra i innych metali szlachetnych.
depresja wielka depresja recesja wskaźniki recesjiShare this postFacebookTwitterLinkedInPowiązane postyNowe tysiąclecie amerykańskiego zadłużenia2021-09-02Gdy chodzi o
