Jedyne pewne rzeczy w życiu to śmierć, podatki i, można by rzec, kolejne załamanie finansowe. Recesje są nieuniknione. Niektórzy ekonomiści uważają, że są one naturalną konsekwencją cykli biznesowych. Inni utrzymują, że boomy i załamania odzwierciedlają nieodłączną kadencję kapitalizmu i gospodarki rynkowej.
Austriacy - tacy jak Ludwig von Mises, Friedrich Hayek, Carl Menger i Joseph Schumpeter - uważają, że załamania finansowe są częścią
niezbędnej
równowagi gospodarki wolnorynkowej, której nie należy się obawiać ani w nią ingerować
.
Słynna teoria ekonomiczna, która powstała w Austrii pod koniec XIX wieku, popiera leseferystyczny, wolnorynkowy model biznesowy, w którym recesje są nie tylko naturalne, ale i konieczne.
Przy tych wszystkich obliczeniach, wróżbach i prognozach analityków, nigdy nie dowiedziałbyś się, że recesje są w rzeczywistości dość powszechne. Investopedia definiuje recesję jako "znaczący spadek aktywności gospodarczej, który trwa dłużej niż kilka miesięcy".
Spadkowitemu często towarzyszy ujemny wzrost PKB, spadek popytu na towary i usługi, spadek wydatków konsumpcyjnych i wzrost bezrobocia.
Tylko dwóch prezydentów w historii USA (Lyndon B. Johnson i Bill Clinton) nie zmierzyło się z recesją podczas swoich kadencji w Białym Domu, a każdy republikański prezydent od czasów Teddy'ego Roosevelta
doświadczył
jejpodczas swojej pierwszej kadencji.
Od czasów Wielkiego Kryzysu Stany Zjednoczone doświadczają recesji mniej więcej co cztery lata. Niektóre okresy, na przykład podczas II wojny światowej i wojny koreańskiej, były bardziej zmienne.
Odostatniego "znaczącego spadku aktywności
gospodarczej
" minęło już ponad dziewięć lat, więc ci wszyscy eksperci, którzy przewidywali, że recesja nastąpi w ciągu najbliższych kilku lat, nie są
zbyt pewni siebie.Bill Gates uważa
,że w "niedalekiej przyszłości"
będziemy świadkamikolejnego kryzysu w stylu roku 2008. George Soros widzi kłopoty na całym świecie. Na spotkaniu Europejskiej Rady Stosunków Zagranicznych w maju, ostrzegł, że UE jest w egzystencjalnym kryzysie, który może doprowadzić do upadku światowej gospodarki. "Wszystko, co mogło być złe, poszło źle" - stwierdził miliarder. Warren Buffett, który dostrzega odwieczny niepokój na Wall Street, już w 1996 roku napisał do akcjonariuszy: "Jeśli nie chcesz posiadać akcji przez dziesięć lat, nie myśl nawet o posiadaniu jej przez dziesięć minut". Jest to rozsądna rada, chyba że, oczywiście, jesteś zamykając się na emeryturę i nie może sobie pozwolić na utratę koszuli w ciągu najbliższych decade.
So tak, szanse USA cierpiących kolejną recesję może być prawdopodobnie 100 procent. Finansowe spowolnienie uderzające w ciągu najbliższych kilku lat jest również statystycznym prawdopodobieństwem. Nie da się określić, czy nastąpi ono w wyniku załamania rynku, zapaści mieszkaniowej czy bomby zadłużeniowej i potrwa osiem miesięcy, rok czy trzy lata. Nie wiadomo też, jak poradzą sobie nasze osobiste oszczędności i konta emerytalne. Czy nasze 401(k)s ucierpią? Czy wartość naszych domów spadnie? Czy nasze dochody będą zagrożone?
Niepewność to nieprzyjemna sytuacja. Chociaż nie znamy daty początku ani końca, czasu trwania ani głębokości następnego kryzysu finansowego - wiemy wystarczająco dużo. Nie trzeba być Hayekiem czy Buffettem, aby zrozumieć naturę bestii i zdać sobie sprawę, że czas na zarządzanie ryzykiem finansowym i ekspozycją na rynek jest właśnie teraz.
Share this postFacebookTwitterLinkedInRelatedpostsA New Millennium of American Debt
